புத்தன்

அழகிதான் அவள்,
ஆறு வயதிருக்கும்,
அழுக்குச் சட்டை,
ஆறாத நடை,
ஆதரவு யாருமில்லை
ஆற்றுவார் எவருமில்லை - ஆனாலும்
அவள் அழகிதான்,
இடுங்கிய கண்களிலே  
ஈரத்தின் தடயம், 
பரட்டைத் தலையுடன் 
பாலை வயிற்றுடன்,
வெட்ட வெளியினிலே 
வெய்யிலின் வெக்கையிலே - அவள் 
மயக்கத்தின் விளிம்பில்,
மழலையோ 
மயங்கிய நிலையில்,

மகிழ்ச்சியல்ல 
மதிய உணவே இலக்கு,
நாளையல்ல - ரூபாய்
நாற்பதுதான் கணக்கு,
கூட்டத்தி்ல் தொலைந்து,
கூவிக் கூவிக் கரைந்து,
பேரம் கேட்டுப் பயந்து 
பேசிப் பேசிக் கவர்ந்து,
புத்தகம் ஒன்றை விற்றுவிட்டு,  
புள்ளினமாய் ஓடிச்சென்று
புளிச்சோற்றைத் தின்றுவிட்டு 
மீண்டும்
மக்களோடு மறைந்துவிட்ட - அந்த
மழலையின் கதறல்...
என்னைப்  
புத்தனாக்குமா?